Rozciągnięciu powinny ulegać mięśnie: zginaczy stawu biodrowego, prostowników grzbietu ( w odcinku lędźwiowym), piersiowych większych i mniejszych, natomiast wzmocnieniu – mięśnie brzucha, prostowniki stawu biodrowego, mięśnie grzbietu i karku. Dzięki temu uzyskuje się spłaszczenie obu nadmiernie rozwiniętych krzywizn kręgosłupa.

Przy plecach wklęsłych bardzo istotne jest, aby ćwiczenia odbywały się z ustabilizowaną miednicą, gdyż tylko dzięki temu możliwe jest zmniejszenie hiperlordozy. Kładzie się również duży nacisk na likwidację przykurczy mięśni stawu biodrowego oraz wzmocnienie mięśni brzucha i pośladkowych wielkich.

Zarówno w chorobie Scheuermanna, jak i w wadzie pleców okrągłych, należy stosować pozycje antykifotyczne, zmniejszające nadmierną kifozę piersiową. Ponadto duży nacisk kładzie się na rozwój mięśni klatki piersiowej i wzmocnienie mięśni grzbietu.